Kancelaria Adwokatów i Radców Prawnych
DĄBEK&KUSIK
Publikacje
Strona główna | O nas | Publikacje | Usługi | Kontakt
copyright by Magdalena Kusik-Balicka © 2017
22-500 Hrubieszów, ul. Rynek 36
adwokatka Magdalena Kusik–Balicka
radczyni prawna Małgorzata Dąbek
Kontakt z nami
Jesteśmy tutaj
Niektóre doniesienia medialne insynuują, iż w związku z tym, iż nie został wprowadzony stan klęski żywiołowej brak jest możliwości dochodzenia przez przedsiębiorców od Skarbu Państwa naprawienia szkód wynikających z pandemii.
Wstępnie należy stwierdzić, iż każdy przypadek powstania szkody będzie wymagał szczegółowej analizy, jednak przepisy kodeksu cywilnego dają wystarczające podstawy prawne do zainicjowania postępowania o odszkodowanie.
Można niejako przed nawiasem rozważań wskazać, że niewprowadzenie stanu klęski żywiołowej już samo w sobie może być rozpatrywane w kategoriach niedopełnienia obowiązków, trudno bowiem wyobrazić sobie, epidemię o większej skali i natężeniu niż obecnie szalejąca pandemia. Nie można w tym miejscu pominąć tej kwestii, iż wszelkie ograniczenia praw i wolności obywatelskich min. w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej czy swobody przemieszczania się winny zostać wprowadzone ustawą, zaś regulowanie tych kwestii na poziomie rozporządzenia jest sprzeczne z prawem.
Skarbu Państwa ponosić może odpowiedzialność zarówno w związku ze zgodnym, jak i niezgodnym, z obowiązującymi przepisami prawa działaniami albo zaniechaniami. Przepisy artykułu 417 i następne kodeksu cywilnego pozwalają na przypisanie odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa w różnych sytuacjach, gdy dochodzi do powstania szkody której źródło znajduje się w wykonywaniu zadań z zakresu władzy publicznej.
Pierwszą grupę przypadków stanowią działania organów władzy publicznej niezgodne z Konstytucją RP, ratyfikowaną umową międzynarodową albo ustawą polegające na:
wydawanie przepisów prawa (aktów prawnych) albo niewydawanie przepisów koniecznych w danej sytuacji,
wydawanie orzeczeń i decyzji administracyjnych, albo ich niewydawanie mimo, iż zgodnie z prawem powinny zostać wydane.
Druga grupa to sytuacje stanowiące zawinione (umyślne albo nieumyślne) działanie funkcjonariuszy publicznych np. naruszenia dóbr osobistych czy też innych wolności i praw chronionych, zaniechanie udzielenia pomocy, błędy w sztuce lekarskiej.
Trzecia kategoria, jaką kreują przepisy kodeksu cywilnego opiera się na zasadzie słuszności. Istota tej odpowiedzialności opiera się na tym, iż szkoda powstaje w wyniku działań, za które nie można przypisać winy ewentualnie są to działania zgodne z prawem, jednak z uwagi na szczególne okoliczności ( interes danej osoby ) szkoda winna zostać naprawiona.
Na takich zasadach odszkodowań mogą i domagają się: przedsiębiorcy, zarówno osoby prowadzące działalność gospodarczą, spółki cywilne, jak i spółki prawa handlowego ( spółki z o.o., spółki jawne, spółki komandytowe itd.), fundacje i stowarzyszenia.